Deszcz

anne · -Administrator-

Miał szesnaście lat i zawsze był ciekawy świata. Nie całego, interesowało go tylko bliskie otoczenie. Wolał przyglądać się zwykłym szarym drzewom kołyszącym na wietrze i ludziom spotykanym na co dzień, niż przywoływać niebiańskie widoki tropikalnych wysp, których też nigdy nie spodziewał się zobaczyć. Już dawno nauczył się doceniać to, co miał i pewnie właśnie dzięki temu nie spotykało go zbyt wiele rozczarowań.
Niebo zaczynało ciemnieć, ponieważ duże ciężkie chmury kłębiły się na nim, zasłaniając słońce. Ludzie chodzący po chodniku po obu stronach ulicy zaczęli otwierać parasole lub przykrywać głowy gazetami i foliowymi siatkami. Ciężkie krople deszczu spadały z głośnym szmerem na ziemię i tylko jedna jedyna osoba zdawała się tym nie przejmować. Szczupły wysoki chłopak, ubrany w czarne spodnie i ciemną koszulkę w czerwone wzorki szedł wolnym krokiem pomiędzy przepychającymi się ludźmi i rozglądał się z leciutkim uśmiechem na twarzy. Na prawym ramieniu niósł ciemnozielony plecak, który sam niedawno pomalował markerem w kręte linie, krzyżujące się bez żadnego ustalonego schematu pod różnymi kątami i w różnych miejscach. W lewej ręce trzymał mocno dużą czarną teczkę, jakich używają artyści do przenoszenia swoich dzieł. Miał w niej kilkanaście swoich rysunków, które towarzyszyły mu wszędzie od kilku miesięcy. Kto wie, kiedy przyjdzie natchnienie? Miał kilkanaście rysunków, ale o jeden za mało. Czuł, że potrzebował czegoś więcej, by jego zbiór był pełen, jeszcze jednego szkicu.
Nad jego głową i wszędzie dookoła niego chłodne krople leciały w dół z jakąś niezwykłą gracją, przysłaniając chłopakowi wszystko, co znajdowało się od niego dalej, niż dziesięć metrów. Wyglądały tak spokojnie, a jednocześnie tak pewnie, wszystkie lecące w tym samym kierunku. Ten widok w pewien sposób dodawał otuchy, było w nim coś magicznego. Chłopak przystanął, wywołując tym samym złość u przepychających się obok niego ludzi i zaczął przyglądać się deszczowi.
Nie, pomyślał po chwili. To nie było to.
Spojrzał przed siebie na mokrych przechodniów – on jeszcze bardziej ociekał wodą – lecz właściwie nie zarejestrował tego widoku. Naprzeciwko siebie spostrzegł dziewczynę stojącą na przejściu dla pieszych, która opierała się plecami o słup ze znakiem stop i patrzyła z uśmiechem w niebo. Na pozór nie było w niej nic nadzwyczajnego. Ubrana była w zwykłe dżinsy i luźną czerwoną bluzę, a jej ciemne włosy przylegały wilgotne do policzków. Po jej całym ciele spływała woda. Tak, ona jedna, spośród wszystkich osób, jakie tu zobaczył nie chowała się przed deszczem. Podszedł bliżej i gdy stanął tuż przy niej, zobaczył czarne źrenice zwrócone wprost w jego stronę. Na jej rzęsach drżała lekko kropla wody, która popłynęła szybko po policzku, gdy tylko dziewczyna mrugnęła.
Uśmiechnęła się szerzej, gdy zobaczyła, że na nią patrzy.
Już wiedział, co narysuje.
Deszcz padał coraz silniej, z oddali słychać było huk burzy. Świat tonął we łzach, pośród których dwoje ludzi połączyła nić porozumienia.

Takeo · -Moderator-

A miałem znaleźć i coś Ci wypomnieć, ale jak na zabój nie mogę noo. Bo mi tu wszystko pasuje...
Podoba mi się to opowiadanie. Jest takie smutne, ale ma ciekawe zakończenie. Odnajdują siebie... I chłopak odnajduje swój ostatni szkic. Świetne...

anne · -Administrator-

Nawet nie wiesz, jak bardzo miło mi to słyszeć.
Chociaż trochę krytyki też by się przydało, bo nie wiem co mam u siebie poprawiać.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Hym... w stylistyce może zginęło kilka przecinków (ale chyba u każdego znikają). A poza tym... pięknie. Lubię takie historie i wcale nie uważam jej za smutną. Chłopak ma dobre podejście do życia, choć ja takiego mieć nie potrafię. Znalazł bratnią duszę i artystyczne spełnienie. Naiwne, ale wspaniałe. Doceniam takie rzeczy. Zdaje się, że ta naiwnosć bardziej do mnie przemawia niż chłodny realizm.

Takeo · -Moderator-

Nie daj swojemu krytykowi to zrobimy ostrą krytykę Razz

anne · -Administrator-

Takeo · -Moderator-

NIe ma sprawy ;D Przegladaj, a potem sobie wydrukuje i wytkne wszystkie błędy ;D czego się nie robi dla dobrej zabawy ^^"

anne · -Administrator-

Może być interesująco Very Happy

Etinette · -Moderator-

Bardzo mi się podobało, kilka przecinków, które zniknęły i drobne powtórzenia zauważyłam, ale to nic i tak to opowiadanie mnie urzekło.

anne · -Administrator-

To bardzo dziękuję Smile

Przed dodaniem go tutaj, trochę zmieniłam kilka fragmentów i możliwe, że przez to mi coś umknęło.

Etinette · -Moderator-

O znam ten ból, bo sama tak robię i później coś nie pasuje albo właśnie są powtórzenia.

anne · -Administrator-

No, u mnie tak prawie zawsze.