Powtórzenia ...

Takeo · -Moderator-

A któż z nas nie ma problemu z tymi okropnymi powtórzeniami, które chcac nie chcąc i tak wkradną się do opowiadania? Jak sobie z nimi radzić?

Szczerze? To trudno mi cokolwiek na ten temat powiedzieć. Mój sposób (jeśli się przykładam do opowiadania, czasem mi się to zdarza) to :
a) sprawdzanie kilka razy (ale nie jest zbyt skuteczny bo można dostać szału czytając to samo 10 raz)
b) poproszenie kogoś by Ci sprawdził (tylko ten ktoś musi być obiektywny).

Ive · -Moderator-

Czasem nie ma na to sposóbu, bo nie każdy wyraż posiada synonim, a nawet jeśli go posiada, to nie każdy synonim pasuje do danego kontestu. Nie mniej jednak powolne czytanie napisanego przez siebie testu, conajmniej tydzień po jego stworzeniu pozwala ich się chodź troszkę pozbyć. Jeśli chodzi o mnie, to powtórzenia pojawiaja się w moich opowiadaniach nie raz są wynikim sklerozy, po prostu zapominam, co pisałam wcześnie, jakich swormułowań używałam. tragedia.

Etinette · -Moderator-

Ja powtórzenia staram się eliminować, ale zawsze jakieś zostają. Szukam różnych synonimów, korzystam z rad innych i tyle, a niektóre opowiadania sprawdzam kilkanaście razy, i cały czas coś zmieniam.

Kalljet · Małodoświadczony pisarz

Powtórzenia, hmm...
Pamiętam, że gdy zaczynałam pisać, miałam z tym cholerny problem i zazwyczaj był przy mnie zawsze mój ukochany słownik synonimów. Później jakoś mi się nowe słowa utrwaliły, zaczęłam je częściej wdrążać w życie i myślę, że teraz nie mam z tym problemu, choć czasami i tak zajrzę, bo... lubię ^^

Ale zdecydowanie najlepszą metodą jest przeczytanie po 2-3 dniach tego, co napisaliśmy. Lepiej się wtedy wychwytuje błędy Wink

anne · -Administrator-

Kalljet · Małodoświadczony pisarz

Ja czytam po napisaniu i później, przed publikacją ^^. I mi starcza, o.

anne · -Administrator-

Kalljet · Małodoświadczony pisarz

Raczej nie, chociaż i tak nie zawsze. Różnie to bywa, wszakże najlepiej sprawdzać, o. Bo błędy głupio wyglądają - bynajmniej dla mnie Smile

anne · -Administrator-

Błędy chyba zawsze głupio wyglądają. Od tego są Smile

Kalljet · Małodoświadczony pisarz

Jak najbardziej ^^ Błędy są brzydkie. Jak sobie przeglądam swoje zeszyty za czasów podstawówki, to bożesz - takie błędy się w prostych słowach robiło, ranyy...

'Właśnie taaaak, tak wygląda moje miasto nocąąąą...'

anne · -Administrator-

Liz · Średniozaawansowany pisarz

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Z powtórzeniami jest różnie. U mnie to się objawia tak, jak u Ive, A raczej podobnie. Piszę pod wpływem (o matko, ale to głupio zabrzmi) natchnienia, nie patrzę nawet co. Później się zazwyczaj dziwię, że coś takiego wymyśliłam. Szczęściem nigdy nie miałam z tym problemów (takich poważnych, czasem się zdarzały typu: imię bohaterów, czy "się"). I myślę, że nadal nie jest źle.
A czytać to, co się pisze? Nieeee...nie lubię tego i nie praktykuję. Kończy się na tym, że czytasz o czymś, o czym z góry wiesz, że się wydarzy. Trochę bez sensu. Dawać jakiejś osobie do sprawdzenia? W moim otoczeniu, każdy się pyta jak się pisze: z powrotem. Więc pomysł spalony sam w sobie.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Myślę, że czytanie tego, co się napisało jest wręcz obowiązkowe. Analizujesz wszystko od nowa, wychwytujesz błędy oczywiście i nie tylko te w stylistyce, ale również w fabule. Mnie osobiście to bardzo pomaga i potrafię czytać ten sam tekst wiele razy. Wiem, że jeśli jest dobry, to mi się nie znudzi.

anne · -Administrator-