Zamknięty w sobie?

Etinette · -Moderator-

Problem niestety znam, mam to samo, jestem skryta nie lubię mówić o swoich problemach, a wszyscy na siłę chcą się czegoś dowiedzieć.

(I na kolanach przepraszam Liz za taki lekki, ale potrzebny off top, bo to się, przecież tyczy też tematu zamieszczonego opowiadania tylko bardziej prywatnie.)

anne · -Administrator-

Tak, ja też przepraszam, ale mam też nadzieję, że zrozumie, że taka rozmowa jest potrzebna do podtrzymania zdrowia psychicznego na poziomie powyżej zera. Przynajmniej w moim przypadku. Ale jak mnie to samo spotka w przyszłości, to nie wiem, co zrobię.

Etinette · -Moderator-

No cóż to poziom psychiczny próbujemy utrzymać ten sam.

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Etinette · -Moderator-

Po pierwsze to anne mnie oczywiście o nic nie prosiła, bo nie musiała, po drugie nie bronię jej w celach prywatnych, a po trzecie to wybacz, ale jeśli krytykuję to zawsze obiektywnie.

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Nazywaj to jak chcesz.

anne · -Administrator-

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Literówki, brak kilku przecinków i kilka niegramatycznie złożonych zdań. Słowo "obgadywali" jest potoczne. Myślę, że można go używać w dialogach, ale wystrzegajmy się słownictwa potocznego w opisach. 'Obmawiali' to lepsze słowo, moim zdaniem. Stylistycznie ogółem nieźle. Mam większe zastrzeżenia do samej treści. Psychologia to trudny temat, zdaję sobie z tego sprawę, dlatego sądzę, że początki masz wcale niezłe. (Tak apropo, jestem rada, że w końcu dorwałam się do czegoś Twojego autorstwa.)
Sevrin - zakmnięty w sobie, z łatwością przywdziewający maski w zależności od okoliczności. Doszukuję się w nim dwóch postaw. Pierwszej - egoistycznej. Mianowicie, chłopak może uważać, że jego wiedza jest za duża, by ją ujawniać. Sądzi, że zachowa ją dla siebie, pozwalając błądzić innym i dając im uczyć się na własnych błędach. Może lubić to, jaki jest. To, że ludzie kochają jego nieprawdziwe oblicze? Jest prawdziwe, w pewnym sensie. Każdy człowiek zmienia podejście w zmieniających sie sytuacjach, to nasza zdolność "obronna".
Druga postawa. Po prostu chłodna. Nie potrafi opisywać uczuć. Lub też kłębi się w nim wiele trosk, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Po co ktoś ma się martwić razem z nim? Wystarczy, że tylko on sie martwi. Egoista, czy altruista? A skoro gra przed wszystkimi, dlaczego nie gra przed siostrą? Tylko pod wpływem jednej rozmowy się otwiera? Bo się otworzył.. troszkę. Poza tym zgodził się z siostrą, że to kim jest, to nie jego prawdziwa twarz. Myślę, że tego nie powinien przyznawać. Nie ten typ człowieka. To co mi pasuje, to koniec. Chłopak ma ostatnie słowo.
Popracuj w tym temacie, myślę, że idzie Ci bardzo dobrze. Jednak ten gatunek wymaga więcej uwagi niż pozostałe.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Poza tym. Anne ma rację. W dialogach, przed czasownikami typu "powiedział, krzyknął" nie ma w wypowiedzi kropki. Inna sprawa, gdy wypowiedź jest skończona. Wtedy kropka na końcu. A po myślilniku jest opis nie tyle co wypowiedzi, a czynności wykonywanej przez bohatera. Zajrzyj do której chcesz książki. To jest ogólnie przyjęty schemat, inne uchodzą za błąd. Konkurs, a TO forum, to co innego.
To teraz ja coś powiem jeszcze apropo zachowania. Nie zgadzam się z Twoim rozumowaniem. Nic nie daje człowiekowi prawa mówienia o wnętrzu drugiego człowieka, bo tylko on wie co tam jest. A ocenianie na podstawie jednej, nieprecyzyjnej (wybacz anne) wypowiedzi jest karygodne. Przez Twoje słowa, na myśl przychodzi mi tylko jedno: czemu nie powiesz, o co chodzi w tym opowiadaniu skoro uważasz niektórych ludzi tutaj za małointeligentnych?
Po przeczytaniu tej konwersacji zawiodłam się prywatnie na Twojej osobie i nie mam zamiaru tego ukrywać. Wykazujesz się nieodpornością na krytykę. Powiedziałabym coś jeszcze, ale Kultura mi na to nie pozwala.

Anne, Etinette (uważam tę kontemplację za pasującą). Rozumiem Wasz problem, choć sama chyba do końca nigdy się nie ukrywałam... Nie wiem, nie potrafię oceniać siebie. Ale wiem to, że teraz jestem bezpośrednia i pokazuję to, jaka jestem. Wystarczy zrobić to raz i wciąga... uzależnia jak narkotyki, bo wtedy widzisz na twarzach innych ludzi zdziwienie, podziw lub nienawiść. Wiesz przynajmniej, kto jest coś wart z Twojego otoczenia.
Jest jeszcze jedna prawda. Ludzie otwarci boją sie ludzi milczących. Stąd to niezrozumienie Inteligencji tego świata.
To tyle, jeśli chodzi o moje słowo w tym temacie.

anne · -Administrator-

Ive · -Moderator-

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Ive, może i dobrze widzisz. Powiedzmy, że w kwestii opisywania siebie jestem nieelokwentna. Nie twierdzę, że robię dobrze. Powiedzmy, że wolę obracać sie w towarzystwie dosłownie kilku osób i w taki sposób postępując, widzę, kto by mnie zrozumiał. Nie chce tracić czasu na znajomosci z których nic nie wyniknie, teraz rozumiesz? Dlatego mówię, że niektórzy nie przedstawiają dla mnie zadnej wartosci. Zdaję sobie sprawę, że to jest czysto egoistyczna postawa, ale są ludzi, którym to nie przeszkadza, i o to mi chodzi.

Ive · -Moderator-

Powiedzmy, że rozumiem. Ale nie zamierzam udawać, że podoba mi się to. Sama jestem egoistką, ale ocenianie ludzi na postawie tylko tego jacy są dla mnie... zawsze wywoływało we mnie dziwne uczucia. Tylko, czasem, jak mnie ktoś naprawdę mocno zrani, zaczynam myślać o nim w ten sposób, ale to zwykle przechodzi po jakimś tam czasie. Ktoś mógłby powiedzieć, że nie angażuje się zbytnio, ale to nie prawda, ja niestety należe do osób ktróre łatwo się przywiązują i ktróre naprawdę łatwo zranić... tyle, że po każdej burzy przychodzi słońce i tego się trzymam. A do tego uważam, że każda znajomość coś wnosi, jakieś doświatczenie. Zrozumienie, jest oczywiście ważne, ale nie można oczekiwać od ludzi, że zrozumieją wszystkich i wszystko... To jest awykonalne, wiem to po sobie. A co się tyczy tego czy komuś przeszkarza zachowanie innych czy nie, to już kwestia charakteru. Można nad nim pracować, ale nikt go sobie do końca nie zmieni... Po za tym to dość jednostronne, jeśli samemu nie można zaakceptować pewnych zachowań, czy postaw innych ludzi, wymagając jednocześnie, aby nas rozumieli.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Dalej nie rozumiesz. I lepiej żebyś nie rozumiała. Zauwazyłam już dawno, że rozmowy z Tobą nie mają sensu i nic nie wnoszą. A ten wstawiony fragment z wikipedii w pewnym sensie mnie obraża. Jaki miałaś cel, wstawiając tu go? Zresztą. Nie obchodzi mnie to. Jeśli uważasz, że oceniam sobie ludzi od tak, to dziękuję. Chyba się przesłyszałam, kiedy... a zresztą. Koniec tematu.

Ive · -Moderator-