Coś Wam pokażę...

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Miałam poważny dylemat jeśli chodzi o wstawienie tego tekstu. Ciezko przypiać go do jakiegoś gatunku. Może powinnam wstawic nowa kategorie pod tytułem "przemyślenia"? Najwyzej przeniosę później ten post.
A jest to taki eksperyment. Po prostu wzięłam kartkę, usiadłam na dworze, czujac burzowe powietrze i zaczęłam pisać. No właśnie, nie myślałam o czym będzie następne zdanie, dlatego tak bardzo tu widać symbolikę z jaką lubię patrzeć na świat...

~o0o~

Stanąłeś na szczycie.
Widzisz?
To twój ląd. Wieczność twoja i słowo twoje.
Nadchodzi burza.
Zasłona mlecznej bieli pochłania horyzont, z nieba leją się łzy. Przestrzeń tonie w mroku myśli. Drzewa łamią się, upadają, wiatr potworne trzaski niesie w odległą dal. Dociera do twoich uszu, wdziera się do serca. Miękki dywan zielonej trawy tańczył kiedyś, teraz tonie w wodzie.
Błysk. Grom.
Chaos.
Widzisz?
A to ląd twój. I wieczność twoja.
Upada nie ratowana słowem.
Wodospad z nieba dalej uderza, zrywa pobocza twoich dróg.
A po nich problemy cię gonią. Nie możesz uciec, bo schroniłeś je w wysokich wąwozach.
Nie pamiętasz?
Sam wybudowałeś te drogi. Wysuszyłeś rzeki rozsądku i wylałeś koryta ciężkim betonem, a po nim co noc szlajają się pijane myśli.
Miło?
Spójrz. I ziemia zapada się. Zapomniałeś wznosić filary marzeń.
Te dziecinne straciły już swoją moc. Zmurszały, skruszyły się przez wiatr i wodę.
Te młodzieńcze, to twój błąd. Wtedy nie myślisz. Nie śmiejesz się do planów na przyszłość. Korzystasz z życia, bo ponoć warto.
Naprawdę?
Korzystaj, a upadną mosty zaufania. Tornado kłamstwa pochłonie wszystko to, co zbudowałeś w młodości. Zburzy wszystko to, na co pracowałeś.
Ale zobacz. Tam przed horyzontem, widzisz?
Smukła wieża. Ciemny kształt tonący między dwiema ciemnościami, na górze i na dole. Za mleczną zasłoną stoi, a jednak dostrzegasz ja, czyż nie? Widzisz tak samo wyraźnie, jak ja teraz twoje niepewne spojrzenie. Ale nie chcesz wiedzieć, co w niej tkwi. Osamotnione.
Wolisz trwać w bluźnierstwach i materializmie. Opuściłeś jej jasne mury, ale patrzysz na wieżę z tęsknotą. Przecież widzę.
Wróć. Wróć do swej wiary, bo przecież w głębi serca wiesz, ze warto dążyć do szczęścia.
Ale uważaj na pułapki, proszę.
Wybierz te dłuższą drogę z oślepiająco jasnego żwiru. Nie musiałeś jej układać, od zawsze na ciebie czekała.
Uwierz.
Warto.

anne · -Administrator-

To jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie czytałam. Genialne, tak obrazowo i z taką atmosferą... symbolicznie, ale kto powiedział, że trzeba opisywać wszystko tak, jak się widzi. Podoba mi się u Ciebie to inne spojrzenie na świat. I mówisz, że burza? Tak, w takich chwilach przychodzą do głowy niesamowite pomysły.

Mari · Pisarz bez polotu

błąd w tytule, reszte powiem jak poczytam jutro Razz

"JA WAM POKAŻĘ" Very Happy

anne · -Administrator-

A jeszcze, jak już mowa o błędach, to literówka "Wróć. Wróć do swej wiary, bo przecież w głębi serce wiesz, ze warto dążyć do szczęścia.".

Mari · Pisarz bez polotu

no to oprócz błędu w tytule muszę przyznać, że to jest na prawdę ciekawe... takie przemyślenia, nawet trochę pod filozofie podchodzą..

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Już poprawiłam błędy ^^ Dzięki za zwrócenie uwagi. Nie mogę się odzwyczaić od niektórych ortografów T^T
Hah, Anne... w charaktery czwórek jest wpisane symbloczne patrzenie na świat ^^ Ale dopiero jak przeczytałam swój opis to, to zauważyłam, wiesz?
No i cieszę się, że takie coś 'na szybkiego' się podoba. (Kończyłam pisać jak sie rozpadało Razz

)

ewelina · Średniozaawansowany pisarz

Yhm Liz piękne Ci to wyszło. Taaak, co prawda, kiedy to czytam (już któryś raz z kolei) widzę coraz więcej odstępstw od siebie. Ale od razu przed oczami pojawiają mi się twarze pewnych osób, które się własnie w taki sposób zachowują. Z niketórymi fragmentami się nie zgodzę. Aczkolwiek zauważam tu coś, przypominającego wiersz. Jak zaczęłam czytać to nawet musiałam popatrzeć na kategorię. Heh piękny tekst Liz.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

No cóż, kazdy patrzy na swiat inaczej. Dziękuję ^^

anne · -Administrator-

Przychodzi mi do głowy chińska poezja, czy jak to tam się nazywa, bo pewnie tam jest dużo rodzajów. Mianowicie przedstawienie czegoś za pomocą prozy tak, by brzmiało jak wiersz. Takie obrazowe i... ładne.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Hm... mówisz? To ciekawe, warto by poczytać o tym. Smile

anne · -Administrator-

Mam kilka takich, mogę Ci podesłać.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Z chęcia przyjmę ^^

Ive · -Moderator-

Nie. W sadzie tak można okrelić to co myśle. Nie po nazbyt wydumane, nie bo stara się grać na uczuciach, odziaływać na czytelnika, narzucać mu pewne uczucia... Nazbyt nachalne metafory, za dużo metafor i za dużo patosu. A zbyt wiele patosu wymyka się z ram estetycznych dopuszlanych w kanonie literatury.

Liz · Średniozaawansowany pisarz

Lubię przesadzać i zrobiłam to jak najbardziej świadomie. Swoje zdanie też lubię narzucać. Ot tak, eksperymentowałam.

Ive · -Moderator-

No widać, każdy jest inny i lubi co innego. A Forum jest po to, żeby o tym podyskutować, prawda? A jeśli idzie o przesadzę, ona do mnie nie przemawia i tyle, chyba, że mowa o parodii.